எப்போதும் பிறர் மூலமாகவே நீங்கள் மகிழ்ச்சியோ துக்கமோ அடைகிறீர்கள். அவர்கள் உங்களை ஆட்டிப் படைக்கிறார்கள்.நீங்கள் அவர்களுடைய கை பொம்மை ஆகி விடுகிறீர்கள்.அவர்கள் சிறிது முகம் சுழித்துப் பார்ப்பது கூட உங்களைக் கோபம் அடையச் செய்யும்.அதைப்போல அவர்களுடைய ஒரு மகிழ்ச்சியான பார்வையே உங்களை ஆனந்தத்தில் தள்ளும்.ஆகவே நீங்கள் அடுத்தவர் கருணையில்தான் வாழ்கிறீர்கள்.ஒவ்வொருவரும் உங்களைப் பொறுத்தவரை ஒரு குருதான்.இப்படி இந்த குருக்கள் உங்களைத் தங்கள் பக்கம் இழுக்கும்போது நீங்கள் எப்படி அமைதியாக இருக்க முடியும்?நீங்களே உங்களுக்கு குருவாக ஆகுங்கள்.அப்போது மற்றவர்கள் எல்லாம் உங்களுக்குக் கீழ் அடிமையைப்போல வேலை செய்வார்கள்.
